Tōtoltepōhua is het Nahuatl-woord voor “eieren tellen”. Nahuatl is een polysynthetische taal, gesproken door de oorspronkelijke bewoners van Mexico, waarin complexe woorden worden gevormd door de combinatie van meerdere eenvoudige woorden.
De compositie Tōtoltepōhua begint met twee sets basispulsen voor elke percussionist. Op zichzelf zijn deze eenvoudige ritmes rechttoe rechtaan als metronoombeats, maar gecombineerd onthullen ze een complexere verbinding: ze leiden overigens tot momenten die als grooves kunnen worden ervaren. De meeste van deze groovy momenten verdwijnen onmiddellijk, slechts één standaard Latin-ritme blijft bestaan. Gedreven door plotselinge tempowisselingen verandert het ritmische gevoel van de muziek snel en stagneert soms in herhalende patronen.